Prof. Dr. Nephan Saran'ın vefatından sonra kızı Sn. Tilbe Saran''ın tüm dostalara hitaben yazmış olduğu mektubu paylaşmak istiyoruz.
Burgaz’dan kadim komşumuz Serap, Nephan’ın bizden ayrıldığı gece gördüğü rüyayı anlattı bana:
“Adada ,siyah giysili beyaz saçlı hoş bir adam gelip Nephan Hanımı arıyor. Evi gösteriyorum. Birlikte çıkıp gidiyorlar. Bir de bakıyorum camın önünde pırlantalı yüzükler, bilezikler, kolyeler… Hay Allah Nephan Hanım da bunları burada nasıl bıraktı diyorum. Bu kadar değerli mücevherleri… Toplayıp bir kutuya koymaya çalışıyorum ama o kadar çoklar ki toparlıyamıyorum, kutudan taşıyorlar…bankaya kasaya mı koymalı diye düşünüyorum. Tilbe’ye ulaştırmalı… Işıl ışıl bir sürü mücevher….”
Düşündüm de Nephan sahiden ne çok mücevher bırakmış bana. Cömertçe açtığı yüreğinde ne çok sevgili öğrenci, ışıl ışıl akraba, sağlam dostlar, can kardeşler bırakmış bana.
Oysa hatırladığım kederli yalnız bir çocukluk !
Meğer onca yıl gizli bahçesinde biriktirmiş devredeceklerini.
Benim ruhum bile duymamış!
Ahh anneciğim bilsen ne çok kişi aradı seni ne çok kişi teşekkür etti varlığına!
Şimdi ben yokluğuna alışmaya çalışacağım etrafımda bir sürü Nephan’la.
Her zaman yanımda olduğunuz için teşekkürler.
Tilbe Saran